Rekolekcje adwentowe 2017

We wtorek, 5 grudnia 2017 roku nasza wspólnota rozpoczęła rekolekcje adwentowe, które trwały do piątkowego wieczoru. Rekolekcje prowadził ksiądz doktor Maciej Krulak – proboszcz parafii w Borzęciczkach.

Dzień rekolekcyjny rozpoczynaliśmy od jutrzni, czyli porannej modlitwy brewiarzowej. Jeśli nie zaczniemy dnia od Boga, to sobie nie poradzimy. Poranna modlitwa jest jak szczepionka na dany dzień – mówił ksiądz Maciej.

2-3 razy dziennie spotykaliśmy się na konferencjach, w czasie których rekolekcjonista mówił o doświadczenia Boga w swoim życiu. Podczas konferencji mieliśmy także okazję oglądać krótkie filmiki, które nawiązywały do omawianego tematu.

Pierwszym z tematów był obraz Boga i nasza relacja do niego. Mamy różne obrazy Pana Boga: sędziwy starzec, który chce, żebyśmy byli grzeczni i nic nam nie może zrobić; nauczyciel, który ocenia każdy nasz czyn; tyran, który patrzy, aż się potkniemy i upadniemy, żeby nas ukarać. W Oz 11,1-4 znajdziemy właściwy obraz Pana Boga (zamiast zaimków wstaw w tekst swoje imię!). Czy mówiąc „Ojcze nasz” mówisz to jak wierszyk wyuczony na pamięć, czy też wołasz jak do taty, który wraca z pracy i do którego chcesz się przytulić? Czy czujesz się synem Boga? Bóg jest kochanym rodzicem, do którego zawsze możemy wrócić – przypominał ksiądz Maciej.

Kolejnym tematem była kwestia grzechu. Naszym największym problemem w wędrówce wiary jest grzech. Co to jest grzech? W terenie zabudowanym obowiązuje ograniczenie do 50km/h. Jeśli jedziemy z prędkością 80km/h to tak naprawdę nic sobie z tego nie robimy, nie uważamy tego za złe. Nawet widzimy z tego korzyści, takie, jak np. nie będzie korków, szybciej dotrzemy do celu, nie będziemy spowalniać ruchu. Łamiemy prawo myśląc, że to jest dla nas dobre. Podobnie jest z grzechem. Coś jest zakazane, ale i tak to robimy, bo sądzimy, że to jest dla nas dobre. A zawsze wybieramy to, co dla nas dobre (…). Kwestia grzechu to nie kwestia prawa, ale to kwestia wyboru pomiędzy życiem, które daje Jezus a śmiercią, która jest konsekwencją grzechu (…). Świętość nie wyklucza grzeszności, bo jesteśmy grzesznikami ukochanymi przez Boga (…). Grzech to tak jakby dół, z którego sami nie możemy wyjść, bo jesteśmy bezsilni. Jezus schodzi i nas wyciąga z tego dołu, bo nasze skakanie w górę nic nie pomaga (…). Możemy zapytać Boga: „dlaczego mnie kochasz? Przecież na to nie zasługuję”. I usłyszymy tylko jedną odpowiedź: „Mimo wszystko”.

Trzecim z tematów omawianych na konferencjach było przebaczenie. Mówiliśmy o nim w oparciu o tekst Mt 18,21-35. Przebaczenie to najbardziej chrześcijańska rzecz na świecie. Bo świat sam z siebie nie ma skłonności do przebaczania. Skąd bierze się zdolność do przebaczania? Z tego, co uczynił król we wspomnianej przypowieści. Król pożyczył zwykłemu słudze 340 ton złota. Tak samo Bóg dał nam tyle darów, począwszy od życia, zupełnie za darmo. Przychodzi czas spłaty. Stajemy przed Bogiem jako bankruci, bo nie jesteśmy w stanie spłacić długu, jaki zaciągnęliśmy przez całe życie (…). Podobnie Bóg chce nam darować nasz dług dlatego, że bez Zbawiciela jesteśmy zupełnie bezradni. Bóg nie chce, żebyśmy zginęli, lecz byśmy mieli życie. Bóg robi wszystko, aby nas ocalić (…). Bóg umiłował świat nie przez jakieś słowa, ale przez swoją śmierć (…).Bóg przychodzi do nas i nie mówi „popraw się, nie rób tak więcej”, ale przychodzi do nas z darmowym przebaczeniem, oddając za nas życie na krzyżu (…). Bóg mógł zrobić wszystko, aby uniknąć śmierci. Ale Bóg dokonał dramatycznego wyboru. Poświęcił swego Syna, aby On umarł za nas wszystkich (…). Bóg umarł, abyś ty nie umarł. Kiedy umierał miał przed oczyma ciebie i twoją twarz. Ale On wiedział, że warto, tak jakby oddał swoje serce nam, sam umierając.

Po każdej z konferencji klerycy w wyznaczonych grupach spotykali się w pokojach, aby wspólnie rozważać podany fragment Pisma Świętego i między sobą odpowiadać na pytania wymyślone przez księdza rekolekcjonistę.

Nie zabrakło także adoracji Najświętszego Sakramentu, sakramentu pokuty i pojednania oraz Eucharystii, która była głównym punktem dnia.

Na zakończenie, w piątkowe popołudnie nasza wspólnota seminaryjna udała się do parafii pw. Świętego Marcina w Borzęciczkach, w której ks. Maciej Krulak jest proboszczem. Podczas spotkania przy kawie każdy podzielił się tym, co go poruszyło w czasie tych rekolekcji. O godzinie 17:00 wspólnota seminaryjna uczestniczyła w parafialnej Eucharystii. Po Mszy świętej miało miejsce spotkanie księży moderatorów i kleryków z miejscowymi ministrantami i młodzieżą przygotowującą się do przyjęcia sakramentu bierzmowania.

Księdzu Maciejowi Krulakowi składamy serdeczne podziękowania za wygłoszone rekolekcje oraz za przyjęcie nas w swojej parafii. Składamy serdeczne podziękowania również tym, którzy w jakikolwiek sposób przyczynili się do ugoszczenia nas w parafii świętego Marcina. Niech w tym wszystkim Bóg będzie uwielbiony.

Galeria zdjęć: